xəcalətli

xəcalətli
sif. Birindən gördüyü yaxşılığın əvəzini çıxmadığı və ya verdiyi vədi yerinə yetirmədiyi, ya yerinə yetirə bilmədiyi üçün onun qabağında xəcalət çəkən, utanan, özünü günahkar hiss edən; üzrxah. <Nəbi:> Mən sənin yanında xəcalətliyəm. S. Rüst.. Xəcalətli etmək – utandırmaq, başıaşağı eləmək, üzüqara eləmək, qızartmaq. <Pərviz xan:> Ax, nə binamusluq, nə böyük biabırçılıq! . . Sən məni Rəhim xan kimi kişinin yanında xəcalətli elədin! Ə. H.. Xəcalətli qalmaq – birinin yaxşılığının əvəzini çıxa bilmədiyi və ya verdiyi vədi yerinə yetirə bilmədiyi üçün onun qabağında xəcalət çəkmək, sıxılmaq, utanmaq, üzüqara olmaq. <Dostum:> Ova gəlmişdi. Kişidən xəcalətli qaldıq. M. Rz..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • çal — sif. 1. Başqa rənglə qarışıq boz rəng; açıq boz və ya tünd boz. Çal ayğır qulağını qırpıb adamların üstünə cumanda handa bir özündən deyən igid belə qabağında dura bilmir. . Ə. Vəl.. Başında çal papaq, çiynində xurcun; İldırım çaxırdı gözündən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xəcalət — is. <ər.> 1. Utanılacaq hal, utanmağa səbəb olan şey, utanma. <Gülzar:> Allah, xəcalətimdən bibimin üzünə baxa bilmirəm. S. S. A.. İndi qonaqlardan çoxu sanki bir xəcalət hissi duyaraq, başını aşağı dikmişdi. Ə. M.. // Xəcalətli.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xəcalətlik — bax xəcalət. Xəcalətlik vermək – xəcalətli etmək, utandırmaq. <Şahsənəm xala:> Bu nə xəcalətlikdir, ay oğul, mənə verirsən? E. Sultanov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şərməndə — sif. <ər.> klas. Utanan, utancaq. // Xəcalətli, üzüqara. Deyirlər ki, sabah gələcək yarım; Şərməndəyəm, artıb dərdü qubarım. Q. Z.. <Güllü:> Allah gətirib, salıb məni bu odun alovun içinə. Qohumdan şərməndə, dostdan, aşnadan şərməndə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xəcil — <ər.> klas. Xəcalətli, üzüqara. Hər tənə ki, eyləsən rəvadır; Səndən xəciləm, üzüm qəradır. F.. Yüz cəfa gördün, vəli hərgiz şikayət etmədin; Hansı lütfündən xəcilsən nazlı yarın, ey könül! S. Ə. Ş.. Xəcil etmək (eyləmək) – xəcalətli etmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • münfəil — ə. 1) təsirlənmiş, təsirli; 2) həyəcanlı; 3) utanan, utancaq; 4) xəcalət çəkən, xəcalətli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xəcil — ə. xəcalət çəkən; xəcalətli, utancaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dik — 1. sif. Aşağıdan yuxarıya doğru şaquli (düz) vəziyyətdə duran. Dik ağac. Dik nərdivan. Dik divar. 2. sif. Çox yüksək, uca, hündür; sarp. Uzanan dik qayalar, silsilələr; Qara yellər ora dörd yandan əsər. S. V.. Girdmanın igid sərkərdəsi meydanda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”